Wat n dagen..nu ik bijkom op het vliegveld richting Nederland komen alle verhalen weer even terug.
Donderdag aangekomen kwam ik gelijk in een warme sfeer terecht van de coach Laurens en begeleider Bart. Onafgebroken lachen om brabantse humor.
De volgende dag de openings ceremonie gevolgd door masseren en een yogalesje op verzoek als voorbereiding op een mooi weekend rennen in de bergen van Spanje. Doordat ik vaker in Spanje trail heb ik diverse ontmoetingen met andere  atleten uit het buitenland, hierdoor voel ik als de eetzaal binnenkom waardoor ik me nog meer thuis.

Raceday. Zaterdag opstaan om 0300, en aan het ontbijt een half uur later. Ik zie hoe er borden met witte rijst en koolhydraten worden opgeschept terwijl de ogen amper open zijn. Ik nip wat aan mijn koffie en probeer wat muffins uit.
Als we, Alke en ik, aankom op onze eerste verzorgingspost treffen we lege tafels aan met vlaggen erop. Hier zullen we de atleten voorzien van hun eigen meegebrachte voeding en drankjes. Hetzelfde zullen we ook op Post 3 doen voordat we naar de finish gaan om daar de atleten op te wachten. De andere posten worden door de coach en zijn begeleider bemand
Nederlands grootste troef is de Ragna die voor de titel gaat. De in Catalonië woonachtige top atlete heeft een eigen coach en begeleider en heeft alles in de puntjes uit geplozen om hier te kunnen winnnen.
met Peter van der Zon, Diederick Calkoen, Ruud Kappert, Zachery Freudenberg, Janne Geurts,  Maartje Martina Cornélia Bastings en Irene Kinnegim heb ik alle atleten genoemd die voor mij allemaal kampioenen zijn.
In de dagen dat ik het team heb mogen begeleiden voor, tijdens en na de race heb ik mijn uiterste best gedaan alles perfect te laten verlopen. Met massages, yoga, stretches, maar ook met kinesiotaping en mentale gesprekken.
Soms was er wanhoop en sprak ik ze moed in. was er pijn en helende massages. Of een tape voor ondersteuning of verlichting